در این قسمت از این پژوهش، مهم‌ترین معیارهای میزبان که بعنوان عوامل موثر بر توسعه گردشگری در مناطق توریستی شناسایی شده اند را به همراه زیرمعیارهای مربوط به آنها بیان می‌کنیم. مهمترین این تسهیلات، مراکز اقامتی- پذیرایی، حمل و نقل و وسایل ارتباطی، تبلیغات و فرهنگ می‌باشد که به همراه جاذبه‌ها می‌توانند باعث رونق گردشگری منطقه شوند. ابعاد موثر بر توسعه گردشگری  ابعاد موثر بر توسعه گردشگری  توان طبیعی  توان طبیعی یکی از مهم‌ترین و در واقع نخستین عامل موثر بر توسعه گردشگری در مناطق توریستی است که خود از اجزای مختلفی تشکیل شده است. موقعیت خاص استراتژیک یک منطقه یکی از زیرمعیارهای مهم توان طبیعی در مناطق توریستی است. منظور از موقعیت خاص استراتژیک، مکان جغرافیایی منحصر بفرد منطقه گردشگری است که آن را از سایر مناطق متمایز می‌سازد. قرارگیری در نزدیکی دریا،‌ موقعیت کوهستانی، ارتفاع بسیار بالا یا پایین منطقه، نزدیکی به مناطق نفت خیز، نزدیکی به جزایر و غیره همگی عواملی هستند که به یک منطقه توریستی، موقعیت خاص استراتژیکی اعطا می‌کنند.  قرارگیری در نزدیکی خط استوا یکی از مثال‌های مشهود در رابطه با تاثیر موقعیت استراتژیک یک منطقه در جذب گردشگر است. اسناد تاریخی، سفرنامه‌های مکتشفین، کتاب‌های درسی، گزارشات روزنامه‌ها و حتی فیلم‌های سینمایی همگی باعث شده اند که بسیاری از مردم به مناطق حاره و استوایی علاقه‌مند شوند. مناطق استوایی همواره با بارانهای شدید موسمی، تنوع حشرات مختلف، پوشش گیاهی متراکم، نخل‌های بلند، حیوانات کوچک و بزرگ و غیره در ذهن مردم تداعی می‌شود و به همین دلیل بسیاری از مردم علاقه دارند که از نزدیک از این مناطق دیدن کنند.  مناطق بندری نیز بدلیل شرایط خاصی که دارند همواره مورد توجه گردشگران بوده اند. بسیاری از مناطق توریستی دنیا در نواحی بندری و مناطق نزدیک به دریا شکل گرفته اند. بنادر به خصوص در دهه‌های میانی قرن بیستم که مسافرت با کشتی بسیار رایج بود، از اهمیت بالای گردشگری برخوردار بودند زیرا از یکسو تسهیلات حمل و نقل در این مناطق وجود داشت و از سوی دیگر گردشگران با طیف وسیعی از مردم نواحی مختلف اعم از بازرگانان نقاط دور دست، کاشفان، پژوهشگران و همینطور گردشگرانی از سایر مناطق دنیا آشنا می‌شدند. جاذبه‌های گردشگری  جاذبه‌های گردشگری دومین معیار تعیین کننده توان طبیعی یک منطقه برای ترویج صنعت گردشگری است. جاذبه‌های گردشگری شامل عوامل طبیعی و همچنین مصنوعات دست‌ساز انسان مانند ابنیه تاریخی، برج‌های بزرگ و غیره می‌باشد که همواره بعنوان نخستین عامل جذب گردشگر مطرح بوده است. اهمیت و قدمت جاذبه‌های گردشگری بعنوان عامل توسعه توریسم تا حدی است که بسیاری از مردم بدون این که نگاه آکادمیک و علمی به قضیه گردشگری داشته باشند،  جاذبه‌های گردشگری را تنها عامل موفقیت و توسعه توریسم در یک منطقه می‌دانند. وجود حیات وحش و مناطق بکر جنگلی یکی دیگر از عوامل تعیین کننده توان طبیعی یک منطقه است. توجه و علاقه فراوان گردشگران به طبیعت و حیوانات منجر به شکل‌گیری نوع خاصی از گردشگری به نام گردشگری حیات وحش شده است. از لحاظ تاریخی، علاقه انسان به حیوانات آنقدر زیاد بوده است که این دو (انسان و حیوان) همواره در کنار یکدیگر زندگی کرده اند. رابطه بین انسان و حیوانات به اشکال مختلفی است؛ بشر از حیوانات برای مقاصد مختلفی چون تامین غذا، تهیه پوشاک و پناهگاه، تحقیقات علمی و پزشکی،‌ ورزش و سرگرمی و یا برای اتصال به دنیای طبیعی استفاده کرده است. جهان بینی طبیعت محور  جهان بینی طبیعت محور یکی از عواملی است که همواره گردشگران را به سمت جاذبه‌های طبیعی و حیات وحش سوق داده است. در این جهان بینی، طبیعت برای تمامی گونه‌های موجودات زنده است و انسان نیز از این حلقه جدا نیست. بعقیده برخی از پژوهشگران، انسان به طبیعت نیاز دارد ولی طبیعت نیازی به انسان ندارد. وی معتقد است برخی از اشکال رشد اقتصادی مفید و برخی نیز برای طبیعت مضر هستند. لذا باید برنامه‌ریزی طوری باشد که رشد اقتصادی انسان به قیمت از دست رفتن منابع طبیعی تمام نشود.  جاذبه‌های طبیعی یا اکولوژیک شامل طیف وسیعی از پارامترها می‌شود که ممکن است بر کل اکوسیستم (مثلاً جنگل‌های بارانی یا صخره‌های مرجانی) یا تنها بر برخی از اجزای اکوسیستم تاکید داشته باشد. در حالت اخیر که تداعی‌کننده نگاه مولفه محور است توریست‌ها منحصراً به اجزای خاصی از محیط زیست مثلاً پانداهای غول پیکر (چین) یا گوریل‌های کوهستانی (رواندا و اوگاندا) جذب می‌شوند.  باتوجه به اینکه درچهارشهرستان غرب استان اصفهان  روستاهایی هستند که حالت تپه ای ودره ای  دارند مناسب طرح گردشگری زمستانه وتابستانه  میباشد   گذر زاینده رود وایجاد سکوهای وایجاد  سنگفرش کنار اب زاینده رود  ایجاد هتل  ایجاد  بوم گردی و.......کمک شایانی به  اشتعال این خطه میکند